1 رفتم به در خانه میخانه نشستم آن توبهٔ سنگین به یکی جرعه شکستم

2 گر عاقل مخمور مرا خواند به مجنون منعش مکن ای عاشق سرمست که هستم

3 در هر دو جهان غیر یکی را چو ندیدم شک نیست که هم غیر یکی را نپرستم

4 سرمست شرابم نه که امروز چنینم از روز ازل تا به ابد عاشق و مستم

5 در خواب گرفتم سر دستی که چه گویم خوش نقش خیالیست که افتاد به دستم

6 گفتند که در کوی خرابات حضوریست برخاستم و رفتم و آنجا بنشستم

7 سید کرمی کرد و مرا خواند به بنده من هم کمر خدمت او چست ببستم