1 یک جرعهٔ می ز ملک کاووس به است از تخت قباد و ملکت طوس به است

2 هر ناله که رندی به سحرگاه زند از طاعت زاهدان سالوس به است

1 آن لعل در آبگینهٔ ساده بیار وآن محرم و مونس هر آزاده بیار

2 چون می‌دانی که مدت عالم خاک باد است که زود بگذرد باده بیار

1 مشنو سخن از زمانه ساز آمدگان می خواه مروق به طراز آمدگان

2 رفتند یکان یکان فراز آمدگان کس می ندهد نشان ز بازآمدگان

1 هر راز که اندر دل دانا باشد باید که نهفته‌تر ز عنقا باشد

2 کاندر صدف از نهفتگی گردد در آن قطره که راز دل دریا باشد

1 تا کی غم آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه

2 پرکن قدح باده که معلومم نیست کاین دم که فرو برم برآرم یا نه

1 دنیا دیدی و هرچه دیدی هیچ است، و آن نیز که گفتی و شنیدی هیچ است،

2 سرتاسرِ آفاق دویدی هیچ است، و آن نیز که در خانه خزیدی هیچ است.