شراب تلخ می‌خواهم که مردافکن بود زورش
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 شراب تلخ می‌خواهم که مردافکن بود زورش که تا یک دم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش
2 سماط دهر دون پرور ندارد شهد آسایش مذاق حرص و آز ای دل بشو از تلخ و از شورش
3 بیاور می که نتوان شد ز مکر آسمان ایمن به لعب زهره چنگی و مریخ سلحشورش
4 کمند صید بهرامی بیفکن جام جم بردار که من پیمودم این صحرا نه بهرام است و نه گورش
5 بیا تا در می صافیت راز دهر بنمایم به شرط آن که ننمایی به کج طبعان دل کورش
6 نظر کردن به درویشان منافی بزرگی نیست سلیمان با چنان حشمت نظرها بود با مورش
7 کمان ابروی جانان نمی‌پیچد سر از حافظ ولیکن خنده می‌آید بدین بازوی بی زورش
معنی شعر:
چندی است که دنیا با بدیها، فتنه ها و زشتی هایش تو را آزرده و ناراحت کرده است. با این زشتی ها و مشکلات عاقلانه و با احتیاط روبرو شو به اطرافیان و نزدیکان توجه بیشتری کن. و از اندرز خیرخواهان و مدد درستکاران استفاده کن مراقب افراد بدخواه و زشتکار باش و تا می توانی از آنها دوری کن و از اشخاص پاک دلِ خیرخواه خوب اندیش غافل مشو.