از آن ز دیده و دل اشک و از خیالی بخارایی غزل 287

1 از آن ز دیده و دل اشک و آه می‌خواهم که شرمسارم و عذر گناه می‌خواهم

2 گناه بار گران است و راه عشق مدد ز همّت مردان راه می‌خواهم

3 گدای در به در از بهر آن شدم که ز بخت قبول حضرت این بارگاه می‌خواهم

4 مرا مپرس کز این آستان چه می‌خواهی غریب بی‌ره و رویم پناه می‌خواهم

5 ز خواست چیست خیالی مرادِ تو گفتی وصال توست نه مال و نه جاه می‌خواهم