گویم سیاه بختی ام از دود از اهلی شیرازی غزل 103

1 گویم سیاه بختی ام از دود آه کیست چون خود ستاره سوخته باشم گناه کیست؟

2 جانی که من کنم که کند همچو کوهکن سنگی که هست درره من پیش راه کیست؟

3 سر تاقدم در آتش محنت بسوختم یارب چه کردم این اثر دود آه کیست؟

4 خلقی چو من بروی تو حیران ولی تورا خشمی که از نگاه من است از نگاه کیست؟

5 عذر سگت زناله شب گر نخواستم بس دل که شد کباب زغم عذر خواه کیست؟

6 اهلی بپرس بهر خدا کفتاب من یار که گشت و شمع که گردید و ما کیست؟

7 اهلی بهوش باش که در حقه فلک زهرست و خلق را طمع انگبین ازوست