دیدم از خواجه عبدالله انصاری طبقات الصوفیه - امالی پیر هرات 67

الهی دانایی ده که در راه نیفتیم و بینایی ده که در چاه نیفتیم. ,

الهی در ذات بی نظیری در صفات بی مانندی و گناهکاران را آمرزگاری و ایشانرا راز داری زیبا صنع و شیرین گفتاری دانای راز ها، عالم اسرار و معیوبان را خریداری، درمانده را دستگیر وبیچاره را دستیاری. ,

2 ای مونس دیده با ضمیرم یاری اندر دل من نشستهٔ بیداری

الهی این تن کان حسرت است و دل من مایهٔ درد و محنت، می نیارم گفت کاین هره چرا بهرهٔ من، نه دست رسد مرا بر کان چاره من. ,

1 یارب دل پاک و جان آگاهم ده آه شب و گریه سحرگاهم ده

2 در راه خود اول ز خودم بیخود کن بیخود چو شدم ز خود بخود راهم ده