دوش دیدم که ملایک درِ میخانه زدند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 دوش دیدم که ملایک درِ میخانه زدند گِلِ آدم بِسِرشتَند و به پیمانه زدند
2 ساکنانِ حرمِ سِتْر و عِفافِ ملکوت با منِ راه نشین بادهٔ مستانه زدند
3 آسمان بارِ امانت نتوانست کشید قرعهٔ کار به نامِ منِ دیوانه زدند
4 جنگِ هفتاد و دو ملت همه را عُذر بِنِه چون ندیدند حقیقت رَهِ افسانه زدند
5 شُکرِ ایزد که میانِ من و او صلح افتاد صوفیان رقص کنان ساغرِ شکرانه زدند
6 آتش آن نیست که از شعلهٔ او خندد شمع آتش آن است که در خرمن پروانه زدند
7 کس چو حافظ نَگُشاد از رخِ اندیشه نقاب تا سرِ زلفِ سخن را به قلم شانه زدند
معنی شعر:
علیرغم اینکه گرفتاری و مشکلات زیاد داری از آنها نهراس صبور و شکیبا باش با تلاش و کوشش، جدیت و اراده ی قوی می توانی بر گرفتاریها و مشکلات خود فائق آیی از دشمنی و قهر با دیگران بپرهیز برای رسیدن به مقصود فداکاری و جاذبه لازم است.