دیدم به خوابِ خوش که به از حافظ شیرازی غزل 214

1 دیدم به خوابِ خوش که به دستم پیاله بود تعبیر رفت و کار به دولت حواله بود

2 چل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت تدبیرِ ما به دستِ شرابِ دوساله بود

3 آن نافهٔ مراد که می‌خواستم ز بخت در چینِ زلفِ آن بتِ مشکین کُلاله بود

4 از دست برده بود خمارِ غمم سحر دولت مساعد آمد و مِی در پیاله بود

5 بر آستان میکده خون می‌خورم مدام روزی ما ز خوانِ قَدَر این نَواله بود

6 هر کو نکاشت مِهر و ز خوبی گُلی نچید در رهگذار باد نگهبانِ لاله بود

7 بر طَرْفِ گلشنم گذر افتاد وقتِ صبح آن دَم که کارِ مرغِ سحر آه و ناله بود

8 دیدیم شعرِ دلکش حافظ به مدحِ شاه یک بیت از این قصیده بِه از صد رساله بود

9 آن شاهِ تندحمله که خورشیدِ شیرگیر پیشش به روزِ معرکه کمتر غزاله بود