گفتم کِی ام دهان و لبت کامران کنند؟
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 گفتم کِی ام دهان و لبت کامران کنند؟ گفتا به چشم هر چه تو گویی چُنان کنند
2 گفتم خَراجِ مصر طلب می‌کند لبت گفتا در این معامله کمتر زیان کنند
3 گفتم به نقطهٔ دهنت خود که بُرد راه؟ گفت این حکایتیست که با نکته‌دان کنند
4 گفتم صَنم‌پَرست مشو با صَمَد نشین گفتا به کویِ عشق هم این و هم آن کنند
5 گفتم هوایِ میکده غم می‌بَرَد ز دل گفتا خوش آن کَسان که دلی شادمان کنند
6 گفتم شراب و خِرقه نه آیینِ مذهب است گفت این عمل به مذهبِ پیرِ مغان کنند
7 گفتم ز لَعلِ نوش‌ْلبان پیر را چه سود؟ گفتا به بوسهٔ شِکَرینَش جوان کنند
8 گفتم که خواجه کِی به سرِ حجله می‌رود؟ گفت آن زمان که مشتری و مَه قِران کنند
9 گفتم دعایِ دولت او وِردِ حافظ است گفت این دعا ملایکِ هفت آسمان کنند
معنی شعر:
دشمنان پنهان و بدخواهان زیادی داری در رفتار و کردارت مراقب باش راز دلت را به هر کس مگو با افراد موثق و مورد اطمینان مشورت کن از خداوند یاری بخواه. غم به دل راه مده و مطمئن باش که موفق خواهی شد.
دیدگاه‌ها **