گفتم ار عاشق شوم گاهی غمی از اهلی شیرازی غزل 518

1 گفتم ار عاشق شوم گاهی غمی خواهم کشید من چه دانستم که بار عالمی خواهم کشید

2 زهر پنهان در می عشق است اما دلکش است کشته هم گر میشوم زین می دمی خواهم کشید

3 چشم خونریز تو گر مردم کشی زین سان کند در سر کوی تو هر دم ماتمی خواهم کشید

4 آتش محرومیم تیزست و نتوان باتو گفت این سخن باری بگوش محرمی خواهم کشید

5 چاک شد زان لب دلم اهلی کمال شوق بین کاینچنین زخمی به یاد مرهمی خواهم کشید