1 یادم آمد آن حکایت کان فقیر روز و شب می‌کرد افغان و نفیر

2 وز خدا می‌خواست روزی حلال بی شکار و رنج و کسب و انتقال

3 پیش ازین گفتیم بعضی حال او لیک تعویق آمد و شد پنج‌تو

4 هم بگوییمش کجا خواهد گریخت چون ز ابر فضل حق حکمت بریخت

5 صاحب گاوش بدید و گفت هین ای بظلمت گاو من گشته رهین

6 هین چراکشتی بگو گاو مرا ابله طرار انصاف اندر آ

7 گفت من روزی ز حق می‌خواستم قبله را از لابه می‌آراستم

8 آن دعای کهنه‌ام شد مستجاب روزی من بود کشتم نک جواب

9 او ز خشم آمد گریبانش گرفت چند مشتی زد به رویش ناشکفت