یاد باد آنکه بروی تو نظر از خواجوی کرمانی غزل 16

1 یاد باد آنکه بروی تو نظر بود مرا رخ و زلفت عوض شام و سحر بود مرا

2 یاد باد آنکه ز نظارهٔ رویت همه شب در مه چارده تا روز نظر بود مرا

3 یاد باد آنکه ز رخسار تو هر صبحدمی افق دیده پر از شعلهٔ خور بود مرا

4 یاد باد آنکه ز چشم خوش و لعل لب تو نقل مجلس همه بادام و شکر بود مرا

5 یاد باد آنکه ز روی تو و عکس می ناب دیده پر شعشعهٔ شمس و قمر بود مرا

6 یاد باد آنکه گرم زهرهٔ گفتار نبود آخر از حال تو هر روز خبر بود مرا

7 یاد باد آنکه چو من عزم سفر میکردم بر میان دست تو هر لحظه کمر بود مرا

8 یاد باد آنکه برون آمده بودی بوداع وز سر کوی تو آهنگ سفر بود مرا

9 یاد باد آنکه چو خواجو ز لب و دندانت در دهان شکر و در دیده گهر بود مرا