من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1588

1 من سر خم را ببستم باز شد پهلوی خم آنک خم را ساخت هم او می شناسد خوی خم

2 کوزه‌ها محتاج خم و خم‌ها محتاج جو در میان خم چه باشد آنچ دارد جوی خم

3 مستیان بس پدید و خمشان را کس ندید عالمی زیر و زبر پیچان شده از بوی خم

4 گر نبودی بوی آن خم در دماغ خاص و عام پس به هر محفل چرا دارند گفت و گوی خم

5 بوی خمش خلق را در کوزه فقاع کرد شد هزاران ترک و رومی بنده و هندوی خم

6 جادوی بر خم نشیند می دواند شهر شهر جادوان را ریش خندی می کند جادوی خم

7 در سر خود پیچ ای دل مست و بیخود چون شراب همچنین می رو خراب از بوی خم تا روی خم

8 تا ببینی ناگهان مستی رمیده از جهان نزد خم ای جان عمم که منم خالوی خم

9 روی از آن سو کن کز این سو گفت و گو را راه نیست چون ز شش سو وارهیدی بازیابی سوی خم