رو به محراب دو ابرویت عبث از خالد نقشبندی غزل 17

1 رو به محراب دو ابرویت عبث کردم عبث سجده سوی کعبه کویت عبث کردم عبث

2 آن نئی رحمی به حال داد خواهان آیدت دست در زنجیر گیسویت عبث کردم عبث

3 بر سر راهت چو خاک افتادنت بی سود بود ناله شبگیر در کویت عبث کردم عبث

4 کاکلت را مشک چین گفتم خطا گفتم خطا نسبت خورشید با رویت عبث کردم عبث

5 ناخدا ترس و جفا آئینی و مردم فریب میل دل روز ازل سویت عبث کردم عبث

6 دل به فتراک نگاهت بستنم بد بود بد جان فدای چشم جادویت عبث کردم عبث

7 خویت ار خون ریزدم رویت دهد صد خون بها خالد آسا شکوه از خویت عبث کردم عبث