تا بود عشق تو بود از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1028

1 تا بود عشق تو بود من عاشق تو بودم من عاشق قدیمم کی بود تا نبودم

2 گم گشته بودم از خود در گوشهٔ خرابات عشقت دلیلم آمد راهی به خود نمودم

3 از عشق چشم مستت جام شراب خوردم دستار عقل سرکش عشقت ز سر ربودم

4 کردم ز اشک ساغر این خرقه شست و شوئی گر زاهدی و تقوی کاری نمی گشودم

5 در دیده های خوبان حسن رخ تو دیدم وز گفتهٔ لطیفان آواز تو شنودم

6 از دیر و کعبه ما را کاری نمی گشاید این هر دو آزموده بسیار آزمودم

7 سید به جز خیالت نقشی دگر ندیده تا رنگ زنگ هستی از آئینه زدودم