عاشقم بر آن بت و دل خون که از اهلی شیرازی غزل 152

1 عاشقم بر آن بت و دل خون که از اندیشه است کز پس هفتاد سالم بت‌پرستی پیشه است

2 از دل پرخون مستان ای پری غافل مشو کاین حریفان را به جای باده خون در شیشه است

3 دوستان، مهر چنین سروی ز دل چون برکنم کاین نهال فتنه را در جان من صد ریشه است

4 ساز عشق از کوهکن کوهکن را نغمه عشرت صدای تیشه است

5 از تو ما را کی بود اندیشه بوس و کنار فکر پابوس تو ما را غایت اندیشه است

6 کی رقیب سگ‌صفت جا در سر کویش کند او چه سگ باشد که اهلی شیر این سربیشه است

7 آیینه اسکندر و جام جم اگر هست اینست که اهلی ز کف پیر مغان یافت