عاشق مستم و محنت زده از از اهلی شیرازی غزل 1070

1 عاشق مستم و محنت زده از بار دلم دوستان عفو کنیدم که گرفتار دلم

2 همه کس در پی تیمار و دل من ز جنون سنگ بر سینه زنان در پی آزار دلم

3 خار خار دلم از زخم زبان کم نشود مگر آن سوزن مژگان بکشد خار دلم

4 دل خرید از کف غم بازم و بفروخت بدوست خود فروشی نکنم بنده بازار دلم

5 عیب من از رخ معشوق نشاید اهلی که مرا خود هنر اینست که در کار دلم