من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2616

1 من نیت آن کردم تا باشم سودایی نیت ز کجا گنجد اندر دل شیدایی

2 مجنونی من گشته سرمایه صد عاقل وین تلخی من گشته دریای شکرخایی

3 زیر شجر طوبی دیدم صنمی خوبی بس فتنه و آشوبی افکنده ز زیبایی

4 از من دو جهان شیدا وز من همه سر پیدا فارغ ز شب و فردا چون باشم فردایی

5 می‌گفت کرایم من وقتی که برآیم من جان کی فزایم من گفتم دلم افزایی

6 دریای معانی بین بی‌قیمت و بی‌کابین تبریز ز شمس الدین بی‌صورت دریایی