از کفر و دین بری شده ام از اهلی شیرازی غزل 1217

1 از کفر و دین بری شده ام از برای تو دنیا و آخرت همه کردم فدای تو

2 خواهم که خواب مرگ نبندد دو دیده ام چندانکه چشم خود نگرم زیر پای تو

3 از خود تهیست لیک چو پر میکند نگه حیرت برم ز صورت چین در سرای تو

4 دریوزه نمک ز تو شیرین لبان کنند ای خسروان ملک ملاحت گدای تو

5 دانست کز کجاست مرا گریه های زار در خنده هرکه دید لب جانفزای تو

6 ای آفتاب همدم هر تیره دل مشو عیسی دمی است در خور نور و صفای تو

7 شد حلقه سگان درش جای راستان اهلی برو که نیست درین حلقه جای تو