سودای سر زلفت کاندر از امیرخسرو دهلوی غزل 1260

1 سودای سر زلفت کاندر دل و جان دارم ز اندیشه دلم خون شد تا چند نهان دارم

2 گر سر ننهم پیشت، خاکی بنهی بر سر من سرمه کنم آن را، در دیده جان دارم

3 از تو نگرانیها افتاد مرا در دل تا چند به روی تو دیده نگران دارم

4 بی خواب کنی چشمم، تو دیده آن داری چون باز کنم پیشت، من زهره آن دارم

5 گردد دلم از عشقت گرداب بلا شد غم تا چند ازین طوفان خود را به کران دارم

6 گفتی که بیا بر من، اندیشه مدار از کس گر بخت دهد یاری، اندیشه آن دارم

7 با تو چه دهم هر دم، چون هست دم سر دم گل را چه برم مهمان، چون باد خزان دارم

8 در هجر تو خسرو را اینک به لب آمد جان جانی که رسد بر لب چندش به زبان دارم