1 ز بسکه رخنه ز تیر تو در درون دارم دلی چو خانه زنبور پر ز خون دارم

2 چو لاله ظاهر و باطن در آتش است مرا که داغ هم ز درون و هم از برون دارم

3 مرا حلال چو فرهاد لعل شیرین است که دست در کمر کوه بیستون دارم

4 ز عقل نیست بزنجیر زلف یار طمع مرا چکار بزلفت مگر جنون دارم

5 به سر همیشه دوانم چو چرخ از مهرت کجا قرار و تحمل کجا سکون دارم

6 مگو که از نفس گرم اهلی ام در تاب تو خود بگوی که آنش نهفته چون دارم

7 اهلی ز کنار و بر خوبان نشوی سیر هرچند من از خلق دو عالم به کنارم