در تنم گردید داغش دردمند استخوان
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 در تنم گردید داغش دردمند استخوان درد افتاده است در جسمم ببند استخوان
2 تا نیابد راه بیرون شد، ز جسمم درد او عقده هایم کرده چون نی کوچه بند استخوان
3 تا عنان گیرش نگردد، لذت آسودگی درد از جسمم برون تازد سمند استخوان
4 نیست جان غافلت را آگهی از مغز کار ورنه چون موران نگشتی پای بند استخوان
5 در میان دردها واعظ بسی گردیده ام درد عشق است اینکه می افتد پسند استخوان
ادامه توضیحات شاعر