1 دل بی عشق را من دل نگویم تن بی سوز را جز گل نگویم
2 شکایت ناورم از عشق بر عقل جفای شحنه با عاقل نگویم
3 الا، ای آب حیوان، پیش زلفت ره ظلمات را مشکل نگویم
4 بگیرم زلف تو فردا، ولیکن چه زاید آن شب حامل، نگویم
5 به اقطاع تو دل را خاص کردم که جان را هم در آن داخل نگویم
6 ز جانت نیک گویم تا توانم وگر بد گویمت از دل نگویم
7 بسوزم در غمت، وین راز با کس فراقم گر کند بسمل، نگویم
8 به خسرو گویم این غم کو اسیر است وگر خود بینمش عاقل، نگویم
دیدگاهها **