امروز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1766

1 همچو آن شخص درشت خوش‌سخن در میان ره نشاند او خاربن

2 ره گذریانش ملامت‌گر شدند پس بگفتندش بکن این را نکند

1 گفت قاضی مفلسی را وا نما گفت اینک اهل زندانت گوا

2 گفت ایشان متهم باشند چون می‌گریزند از تو می‌گریند خون

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند