1 با هرکه دمی عشق تو آمیخته شد گوئی که بلا بر سر او ریخته شد

2 منصور ز سر عشق میداد نشان حلقش به طناب غیرت آویخته شد

1 ای دام هزار فتنه و طراری یارب تو چه فتنه‌ها که در سر داری

2 ای آب حیات اگر جهان سنگ شود والله که چون آسیاش در چرخ آری

1 بخشای بر آن بنده که خوابش نبود بخشای بر آن تشنه که آبش نبود

2 بخشای که هر کو نکند بخشایش در پیش خدا هیچ ثوابش نبود

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند