مرا در آرزویت غم ندیم از امیرخسرو دهلوی غزل 144

1 مرا در آرزویت غم ندیم است به تو گر نیست روشن، حق علیم است

2 به خاک پای تو خوردیم سوگند از آن معنی که سوگندی عظیم است

3 چو دل با ابرویت پیوسته بودم از آن بیچاره مسکین دل دو نیم است

4 چه دریاهای خون دارم به دل من یقین در جان من در یتیم است

5 بدان رو عشق می ورزم دگر فاش مرا از طعنه مردم چه بیم است

6 اگر اشکم به هر سویی روان است ولی دل بر سر کویت مقیم است

7 چو غنچه باش خسرو، در جگر خون اگر مقصودت از زلفش نسیم است