کارم ز دور چرخ به سامان نمی‌رسد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 کارم ز دور چرخ به سامان نمی‌رسد خون شد دلم ز درد، به درمان نمی‌رسد
2 با خاک ره ز روی مذلت برابرم آب رخم همی‌رود و نان نمی‌رسد
3 پی‌پاره‌ای نمی‌کنم از هیچ استخوان تا صدهزار زخم به دندان نمی‌رسد
4 سیرم ز جان خود به سر راستان ولی بیچاره را چه چاره چو فرمان نمی‌رسد
5 از آرزوست گشته گر انبار غم دلم آوخ که آرزوی من ارزان نمی‌رسد
6 یعقوب را دو دیده ز حسرت سپید گشت وآوازه‌ای ز مصر به کنعان نمی‌رسد
7 از حشمت اهل جهل به کیوان رسیده‌اند جز آه اهل فضل به کیوان نمی‌رسد
8 از دستبرد جور زمان اهل فضل را این غصه بس که دست سوی جان نمی رسد
9 حافظ صبور باش که در راه عاشقی هر کس که جان نداد به جانان نمی‌رسد
ادامه توضیحات شاعر