بُود ممکن که من از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1107

1 بُود ممکن که من بی جان بمانم محال است اینکه بی جانان بمانم

2 مرا ساقی حریف و عشق یار است نمی خواهم که از یاران بمانم

3 دوای درد دل درد است و دارم مباد آن دم که بی درمان بمانم

4 عزیز مصر عشقم ای برادر چو یوسف چند در زندان بمانم

5 چو او پیدا شود پنهان شوم من وگر پیدا شود پنهان بمانم

6 اگر نه او مرا بخشد وجودی همیشه در عدم حیران بمانم

7 اگر نه عشق او باشد دلیلم شوم گمراه و سرگردان بمانم

8 اگر جانم نماند غم ندارم به جانان زنده جاویدان بمانم

9 نمی دانم ز غیرت غیرت ای دوست کدامست غیر تو تا آن بمانم

10 شوم پیدا اگر پنهان شوی تو وگر پیدا شوی پنهان بمانم

11 چو سید بی سر و سامان بمانم اگر زلف پریشان برفشانی