تا روی تو قبلهٔ نظر کردم از عطار نیشابوری غزل 494

1 تا روی تو قبلهٔ نظر کردم از کوی تو کعبهٔ دگر کردم

2 تا روی به کعبهٔ تو آوردم صد گونه سجود معتبر کردم

3 سرگشته شدم که گرد آن کعبه هر لحظه طواف بیشتر کردم

4 روزی نه به اختیار می‌رفتم در دفتر عشق تو نظر کردم

5 گویی که هزار سال می‌خواندم تا جمله به یک نفس زبر کردم

6 چون جان و جهان خود تو را دیدم جان دادم و از جهان گذر کردم

7 زآن روز که پردهٔ تو جان دیدم سوراخ به جان خویش در کردم

8 بر روزن دل مقیم بنشستم جان پیش تو بر میان کمر کردم

9 چون اصل همه جمال تو دیدم ترک بد و نیک و خیر و شر کردم

10 آنگه که دلم چو آفتابی شد در خود همه چون فلک سفر کردم

11 افسانهٔ دولت تو می‌گفتند من سوخته‌سر ز خاک بر کردم

12 چون نعره‌زنان به میکده رفتم هم رقص‌کنان ز پای سر کردم

13 چون بوی شراب عشق بشنودم خود را ز دو کون بی خبر کردم

14 عطار شکسته را همی هر دم از عشق رخت درست تر کردم