من لاف تقوی تا بکی در خرمن طاعت زنم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 من لاف تقوی تا بکی در خرمن طاعت زنم کو برق آتش سوز من کاتش زند در خرمنم
2 آواره چون مجنون شدم نگرفت کرد امن مرا برخار صحرا گه گهی ماری بگیرد دامنم
3 دستم مگیرایهمنفس کز گلخنم آری برون بگذار کز دیوانگی گلشن نماید گلخنم
4 دست محبت میزند بر دامنم میخی دگر هر گه که خواهم از زمین دامان خود را برزنم
5 منت ای باغبان گرره بگلشن دادیم کز تاله و فریاد خود من بلبل این گلشنم
6 شیرین لبا چون اهلیم در تلخی غم بی لبت من خسرو عهدم ولی فرهاد وادی مسکنم
ادامه توضیحات شاعر