به خدا تا ز خود از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1436

1 به خدا تا ز خود شدم آگاه بی خدا نیستم دمی والله

2 گرد کنج خراب می گشتیم تا به گنجی فرو شدم ناگاه

3 یوسف جان نازنین تنم سوی مصر دل آمد از تک چاه

4 مهر عشقش چو رو نمود به من گرچه بودم هلال گشتم ماه

5 نور ظاهر شد و نماند ظلام گشت فانی غلام و باقی شاه

6 چون همه اوست غیر او کس نیست گفته ام لا اله الا الله

7 لاجرم سید وجود خودم نعمت اللهم وز خود آگاه