من از خواجه عبدالله انصاری طبقات الصوفیه - امالی پیر هرات 48

الهی کاشکی عبدالله خاک بودی تا نامش از دفتر وجود پاک بودی. ,

الهی هر چه نشان می شمردم پرده بود و هر چه مایه می دانستم بهیده بود. ای کردگار نیکو کار آنچه بی ما ساختی بی ما راست دار و آنچه تو بر تاوی به ما مسپار. ,

2 از بسکه دو دیده در خیالت دارم در هرچه نگه کنم تویی پندارم

الهی با بهشت چه سازم و با حور چه بازم، مرا دیده یی ده که از هر نظری بهشتی سازم. ,

1 یارب دل پاک و جان آگاهم ده آه شب و گریه سحرگاهم ده

2 در راه خود اول ز خودم بیخود کن بیخود چو شدم ز خود بخود راهم ده