هر چند دل از محنت ایام داغ یافت از نقشبندی قطعه 41

1 ای تاب ز آفتاب ربوده ز تاب رخ پیراسته است ایزدت از مشک ناب رخ

2 زین چاشتگاه روی نهفتن ز من چرا؟ در چاشتگاه کی بنهفت آفتاب رخ

1 خدایا جز تو ما را نیست حافظ گدا تا پادشا را کیست حافظ

2 به محنت خانه غربت شب و روز غریب بی نوا را کیست حافظ

1 بی روی توام ای مه نو خانه خراب وز هجر توام صبر به دل نقش بر آب است

2 در خواب توان دیدنت و خواب نیاید از بس که مرا دیده اقبال به خواب است