مرا از دوریت تا کی صبوری از اهلی شیرازی غزل 665

1 مرا از دوریت تا کی صبوری کار خواهد بود اگر حال این بود کارم بسی دشوار خواهد بود

2 چنان باز است در راه تو ای خورشید چشم من که تا صبح قیامت دیده ام بیدار خواهد بود

3 به بیماری کشید از هجر تو کارم تو خود دانی که هر کوبی تو ماند لاجرم بیمار خواهد بود

4 بهار حسن گلرویان دوروزی بیشتر نبود تو باید سر و من باشی کزین بسیار خواهد بود

5 بود خط غلامی نامه اهلی بسوی تو بحشرش خط آزادی همین طومار خواهد بود