عمر من تا کی بآه آتشین خواهد از اهلی شیرازی غزل 366

1 عمر من تا کی بآه آتشین خواهد گذشت آه اگر دور از تو عمر من چنین خواهد گذشت

2 ای سهی قامت چو جولان آوری بر خاک من صد قیامت بر سرم زیر زمین خواهد گذشت

3 گر کمین بر صید دولت کرده یی بیدار باش چشم تا برهم زنی صید از کمین خواهد گذشت

4 سیل اشک از دیده من سر بصحرا کرده است تاچها بر مردم صحرانشین خواهد گذشت

5 گر سر ما لایق فتراک آن خورشید روست زین شرف مارا سر از چرخ برین خواهد گذشت

6 شادی و غم هردو را بنیاد بر باد هواست تا نگه کردی هم آن اهلی هم این خواهد گذشت

7 زان لعل شکرین سخنی بس بود مرا اهلی نه طوطی است که در بند شکرست