1 به راه عشق سلامت چگونه در گنجد؟ زهی محال که در شوق خواب و خور گنجد

2 چو تیر غمزه گشاید رفیق تیرانداز نه دوستی بود ار در میان سر گنجد

3 چو ما در آرزوی آستانش خاک شویم غبار کیست که در زلف آن پسر گنجد؟

4 سخن همان قدری گو که من توانم زیست نمک همان قدری زن که در جگر گنجد

5 به دیده تو که با خویش کرده بدخویی نه مردمی بود ار مردم دگر گنجد

6 همان بضاعت عشقت بیار و بر دل نه که درد و غم به دل تنگ بیشتر گنجد

7 به چشم تنگ تو چندین که ناز رعناییست چه خوش بود که اگر شرم اینقدر گنجد

8 مپوش روی ز خسرو که تا ذخیره حشر رخت بینم چندان که در نظر گنجد