1 امید وصل غم روز هجر چون شب شمع ز سوز سینه لبم خشک و دیده تر دارد

2 امید وصل ز دل پرس و درد هجر زجان که هر کسی ز غم خویشتن خبر دارد

3 بذوق جان سخن تلخ تو خوش است زقند از آنکه بر لب شیرین او گذر دارد

4 اگرچه بس خوش و شیرین بود شکر لیکن حلاوت لب تو لذت دگر دارد