هزار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3092

1 هزار جان مقدس فدای سلطانی که دست کفر برو برنبست پالانی

2 ببرد او به سلامت میان چندین باد به ظلمت لحد خود چراغ ایمانی

3 نگین عشق کاسیر ویند دیو و پری ز دیو تن کی ستاند مگر سلیمانی

4 کی برشکافت زره بر تن چنین کافر به غیر شیر حق و ذوالفقار برانی

5 برای قاعده نی غم به پیش تابوتش دریده صورت خیرات او گریبانی

6 خنک کس که دود پیش و پیشکش ببرد چو بوهریره در انبان عقیق و مرجانی

7 ز خانه جانب گور و ز گور جانب دوست لفافه را طربی و جنازه را جانی