دست گیرید و بدستم می از خواجوی کرمانی غزل 480

1 دست گیرید و بدستم می گلفام دهید بادهٔ پخته بدین سوختهٔ خام دهید

2 چون من از جام می و میکده بدنام شدم قدحی می بمن می کش بدنام دهید

3 تا بدوشم ز خرابات به میخانه برند سوی رندان در میکده پیغام دهید

4 گر چه ره در حرم خاص نباشد ما را یک ره ای خاصگیان بار من عام دهید

5 با شما درد من خسته چو پیوسته دعاست تا چه کردم که مرا اینهمه دشنام دهید

6 در چنین وقت که بیگانه کسی حاضر نیست قدحی باده بدان سرو گلندام دهید

7 چو از این پسته و بادام ندیدم کامی کام جان من از آن پسته و بادام دهید

8 تا دل ریش من آرام بگیرد نفسی آخرم مژده‌ئی از وصل دلارام دهید

9 چهرهٔ ازرق خواجو چو ز می خمری شد جامه از وی بستانید و بدو جام دهید