عشق او سلطان ملک از شاه نعمت‌الله ولی غزل 162

1 عشق او سلطان ملک جان ماست این چنین ملک و ملک جانان ماست

2 پادشاه هفت اقلیم جهان بندهٔ درگاه این سلطان ماست

3 ما به عشق او ز خود بگذشته ایم لاجرم ما آن او ، او آن ماست

4 رند سرمستیم در کوی مغان شاهد میخانه در فرمان ماست

5 دُرد درد عشق می نوشیم ما خوش بود دردی که او درمان ماست

6 جام می در دست و می گردد مدام ساقی رندان سرمستان ماست

7 ذوق سرمستان ز مخموران مجوی نعمت الله جو که از رندان ماست