لب نگر وان دهان خندانش از امیرخسرو دهلوی غزل 1192

1 لب نگر وان دهان خندانش وان خم طره پریشانش

2 روی چون بامداد تابستان زلف همچون شب زمستانش

3 تیر بالای او بخست مرا از گشاد ره گریبانش

4 دامن از ما همی کشد امروز چنگ ما روز حشر و دامانش

5 کوفته ماند شخص چون زر من از دل سخت همچو سندانش

6 چون فرو برد در دلم دندان جان فرستم به مزد دندانش

7 دل من گشت خون و خون دلم آب شد در چه زنخدانش

8 خسروا، پرسشی بکن که به دل خار دارم ز نوک مژگانش