1 شبهای هجر اگر چه دل ریش سوزدم روز وصال باز جگر بیش سوزدم

2 این هم ز مهر نیست که چندان نظر کند خواهد کزین نمک جگر ریش سوزدم

3 یارب چه حالتست که بیگانگان بمن سوزند بیش از آنکه دل خویش سوزدم

4 زینگونه کز فغان نگذارم بخواب کس ترسم که آه مردم درویش سوزدم

5 اهلی ز داغ عشق نسوزم که سوختن خوشتر که طعنه های بد اندیش سوزدم

6 من با دل مجنون نتوانم که برآیم پندم مده ایشیخ و منه بیهده بندم

7 من اهلی مجنونم و وحشی ز دو عالم کو طرفه غزالی که درآرد به کمندم