دریغا خلعت حسن از حافظ شیرازی اشعار منتسب 28

1 حاصلِ کارگه کون و مکان این همه نیست باده پیش آر که اسبابِ جهان این همه نیست

2 از دل و جان شرفِ صحبتِ جانان غرض است غرض این است، وگرنه دل و جان این همه نیست

1 برو ای زاهد و دعوت مکنم سوی بهشت که خدا در ازل از اهل بهشتم بسرشت

2 یک جو از خرمن هستی نتواند برداشت هر که در کوی فنا در ره حق دانه نکشت

1 واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند چون به خلوت می‌روند آن کارِ دیگر می‌کنند

2 مشکلی دارم ز دانشمندِ مجلس بازپرس توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند؟

1 ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم

2 تا درخت دوستی بر کی دهد حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم