1 حشمت الملک آن که عنوانش پیش من اینکه خواندمی خانش

2 روز از صحبتش به تنگم و شب عاجز از قل قل قلیانش

3 مزه حرف بی رویه زدن شیره کرده است زیر دندانش

4 گاه خواهد کند سکوت ولیک چانه خارج بود ز فرمانش

5 راه طهران الی به کردستان این چه خواهی ز یزد و کرمانش

6 غرقه در قلزم کثافت را کی کند پاک آب بارانش

7 کاش کالسکه راه آهن بود که بمردیم در بیابانش