خوش حالتی است پیش تو از از اهلی شیرازی غزل 1238

1 خوش حالتی است پیش تو از می خوشان شده دل با تو در حکایت و خود از زبان شده

2 فریاد از این نمک که نظر تا فکنده ام خوناب دل ز گوشه چشمم روان شده

3 ایمن مباش از من دیوانه ای رفیق کان بیخودی که بودمرا بیش از آن شده

4 چون کام خویش یابم از آن لب که هر گهم او در کنار آمد و من از میان شده

5 اهلی بزخم تیر جفا دل بنه که باز دل داده ایم از کف و تیر از کمان شده