رفت آخر از جهان از اهلی شیرازی دیوان اشعار 16

آثار اهلی شیرازی

اهلی شیرازی

شعربعدی

2632 / 16

شعر قبلی

خانه / آثار اهلی شیرازی / دیوان اشعار اهلی شیرازی / تواریخ در دیوان اشعار / دیوان اشعار شماره 16

1 رفت آخر از جهان میر اجل آنکه دایم لطف و احسان مینمود

2 یادگارش نام و محمودش لقب صاحب تمکین و لطف و خلق وجود

3 سال تاریخش چو جستم عقل گفت یادگار عاقبت محمود بود

آثار اهلی شیرازی

شعر شعر کهن دیوان اشعار آثار اهلی شیرازی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اهلی شیرازی

1 منم که حاصل من غیر نامرادی نیست درخت بخت مرا برگ عیش و شادی نیست

2 ز فسحت دو جهان خاطرم به تنگ آمد فراغت دل مجنون بهیچ وادی نیست

1 اگرچه از رخ خود چشم بسته یی ما را نهان ز چشمی و در دل نشسته یی ما را

2 ز جعد زلف تو هر موی ماست زنجیری چرا درین همه زنجیر بسته یی ما را

شعربعدی

2632 / 16

شعرقبلی