شاه نعمت‌الله ولی

شاه نعمت‌الله ولی

شاه نعمت‌الله ولی
شاه نعمت‌الله ولی

عمریست تا دل من از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1392

غزل 1392 ام از 2701 غزلیات

عمریست تا دل من با بیدلان نشسته

1 عمریست تا دل من با بیدلان نشسته خوش گوشه ای گرفته در کنج جان نشسته

2 رندی حیات جاوید یابد که از سر ذوق مستانه در خرابات خوش با مغان نشسته

3 سلطان عشق بنشست برتخت دل چو شاهی تختی چنین که دیده شاهی چنان نشسته

4 خوش بلبلی است جانم کاندر هوای جانان نالد به ذوق دایم در گلستان نشسته

5 گر عاشقی ز خود جو معشوق خویشتن را زیرا که او همیشه با عاشقان نشسته

6 بر گرد قطب یاران پرگاروار گردند سرگشته در کناره او در میان نشسته

7 رندی چو نعمت الله جوئی ولی نیابی برخاسته ز عالم بی خان و مان نشسته

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر عمریست تا دل من با بیدلان نشسته

شاعر شعر عمریست تا دل من با بیدلان نشسته چه کسی است ؟

شاعر شعر عمریست تا دل من با بیدلان نشسته شاه نعمت‌الله ولی می باشد.

شعر عمریست تا دل من با بیدلان نشسته در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 8 سروده شده است.

قالب شعر عمریست تا دل من با بیدلان نشسته چیست ؟

قالب شعر عمریست تا دل من با بیدلان نشسته غزل است

مضمون اصلی شعر عمریست تا دل من با بیدلان نشسته چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, مرگ, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, مرگ, می‌نوشی است.
بنر