ساقیا گر پخته‌ای می خام ده
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 ساقیا گر پخته‌ای می خام ده جان بی آرام را آرام ده
2 خیزو بزمی در صبوحی راست کن یک صراحی باده ما را وام ده
3 صبح پیدا گشت و شب اندر شکست خفتگان مست را دشنام ده
4 چون بخواهی ریخت همچون گل ز بار بار کم کش بادهٔ گلفام ده
5 همچو گل شو بادهٔ گلفام نوش همچو بلبل سوی گل پیغام ده
6 داد خود بستان که ایام گل است یا نه خوش خوش داد این ایام ده
7 گر سراسر نیست دردی در فکن نیم مستان را پیاپی جام ده
8 چون اجل دامی گلوگیر آمده است چون درآید وقت تن در دام ده
9 خاطر عطار سودا می‌پزد سوخت از غم هین شرابش خام ده
ادامه توضیحات شاعر