1 دل، بر تو بدل نمی گزیند چه کنم جز باغم تو نمی نشیند چه کنم
2 وین دیده که امروز تورا می بیند فردا که مبادا که نبیند، چه کنم
1 باز بر اوج سخن تازم و موجی بزنم زانکه چون ابر گرانبار دفین عدنم
2 گرچه رخشم برمیده است در این پهنه ملک شاه داند که به میدان هنر تهمتنم
1 به مهد کرد طبیعت مشیمه های ودود پس از سعادت میلاد سعد دین مسعود
2 سپهر مجمره گردان پر اخگر اختر برای مجلس او ساخت چشم بدرا، عود
1 مرا دلی است زصد گه نهاده بر ره حاج بباجشان شده لکن طمع نداشته باج
2 شکر شکسته ز مقلان غنچه بویا سپر فکنده ز پیکان غنچه غناج