1 سر به کوی عشق غلتانیده گیر چشم را بر خواب خوابانیده گیر

2 زلف پیچانت چو گیرم بیهده تهمتی بر خویش پیچانیده گیر

3 چشم تو خون می نغلتد از درون گوهری از دیده غلتانیده گیر

4 چون نمی گردد دلت، چون آسیا ما چه گردانیم گردانیده گیر

5 چند ترکانه به خون اغرا کنی خانه زنبور شورانیده گیر

6 پس کند تا کی زبان گردن چو شمع آتش اندر سینه گیرانیده گیر

7 گر چه خسرو را بمیرانی ز غم نام چون باقیست، میرانیده گیر